ENCIKLOPEDIJA RUSKE DUŠE

V. Jerofejev, jedan od najkontroverznijih ruskih savremenih pisaca, piše talentovanu i prepoznatljivu umetničku prozu, i u isti mah nastupa kao ozbiljan književni kritičar i teoretičar. To je kombinacija u duhu najbolje tradicije ruske kulture (Rozanov, Šklovski, Tinjanov), gde književnost, njena teorija i istorija, stoje rame uz rame, neosetno prelazeći jedna u drugu, međusobno se oplemenjujući i obogaćujući.

Probijajući se kroz čestar Jerofejevljevog teksta, često sporeći s njegovom otvorenom ironijom i autoironijom, nesputanim cinizmom i autocinizmom, zapinjući o drastične replike svih slojeva života, ideologije, umetnosti (uključujući tu i odmorišta najnežnijeg lirizma, stilske istančanosti i osvežavajuće mlazeve prštećeg humora), osećamo da se probijamo prema svetlu, prema izlazu iz mračnog tunela.