DELO SRETE TANASIĆA U NAUČNOJ KRITICI

O knjigama Srete Tanasića pisali su jezikoslovci različitih generacija, a o njegovim sintaksičkim radovima svoj sud su dala tri naša istaknuta akademika sintaksičara koji su u jednom periodu Tanasićevog stvaranja bili njegovi savremenici: Irena Grickat, Predrag Piper i Milka Ivić, koja spada ne samo među najvećnje srpske već i među najveće svetske lingviste kraja 20. i početka 21. veka. I svi oni su vrko povoljno govorili o rezultatima njegovih istraživanja u oblasti srpske sintakse. Teško da ima još jedan naš sintaksičar u poslednjih pedesetak godina o kome su pisala tri akademika, i to tako pohvalno. To samo po sebi govori, a u tim napisima je i eksplicitno istaknuto, da Sreto Tanasić spada među najistaknutije naše sintaksičare ovog vremena. Takođe, o njegovim knjigama vrlo povoljno pisali su i drugi najistaknutiji naši sintaksičari, kao i mlađi, oni koji stasavaju. Delo Srete Tanasića prati se i uvažava i izvan okvira srpske jezičke nauke, u širim slavističkim okvirima. Vredna je pomena činjenica da je o njegovoj knjizi iz sintakse pasiva, jedne od najtežih oblasti srpske i slovenske sintakse, objavljen obiman, i sa dosta povoljnih ocena, prikaz u Moskvi, u časopisu Vopros? ?z?koznani?, vodećem naučnom glasilu u svetu slavistike. O drugoj njegovoj knjizi publikovan je takođe vrlo povoljan prikaz u drugom značajnom slavističkom centru – u Sofiji. Oni će sad biti dostupni i čitaocima u Srbiji.Akademik Slobodan Remetić